The bunkhouse, Scappoose airbnb locatie komt nog

7-8-23

Toen Richard en Juul vorig jaar de pct liepen bracht het pad hen bij Timberline Lodge. Dit historische gebouw uit 1937 geeft een prachtig uitzicht op mnt Hood. Er zijn kabelbanen die je naar de ski pistes brengen, zomer en winter. De film The Shining is hier opgenomen. Toen mijn mannen één jaar geleden hier arriveerden konden ze het niet nalaten om hier te gaan eten. Als altijd hongerige pct’ers waren ze blij met een buffet. Ze aten een groot gat in het buffet en jatten (jutten ?) een behoorlijke hoeveelheid koeken. Dit verhaal heb ik meerdere keren gehoord en schaamde me lichtelijk voor man en zoon.

Gisterenavond vroeg Richard of ik het leuk zou vinden om daar naar toe te gaan en daar te lunchen. Wat een vraag, natuurlijk gaan we doen. Het was vroeger een super chique hotel maar tegenwoordig kan iedereen een kijkje nemen. Hotelkamers zijn nog steeds fors aan de prijs, tenminste boven ons budget. Maar een lunch moest wel kunnen. Konden we een beetje goedmaken van vorig jaar. Ik reserveerde een tafel voor 12.30 uur.

Richard kleedde zich voor deze gelegenheid netjes aan en dat komt niet zo heel vaak voor. Ik hield het bij een schone onderbroek, overdrijven hoeft nu ook weer niet. Toen we weg wilden gaan kwam onze host naar ons toe om water aan te vullen. Dat gaat in de cabin met grote flessen. Ik liet trots de foto van Bruno zien en natuurlijk een foto van de kids, ons alles. Moest wel even een traantje wegpinken want ik mis ze wel. Gelukkig begreep onze host, als moeder en oma, mij maar al te goed. Ze vertelde dat er in St. Helens een leuke antiquair zit. De 2d’s. Als we op tijd terug waren mochten we die niet overslaan.

Twee uur later stonden we bij Timberline lodge. Richard had niets teveel gezegd. Wat een prachtig monumentaal gebouw. Hier hadden ze een flinke bouwklus aan gehad. Grote granieten blokken waren de basis van de mega haarden en deurposten. Ik wil niet weten hoeveel bos hiervoor gebruikt is, maar alles is van hout. De muren, de dakpannen, de vloeren, echt alles. Met grote aandacht is dit gebouw opgeleukt. Smeetijzer met dierenfiguren en veel houtsnijwerk. Eigenlijk zou je er gewoon moeten gaan zitten en de schoonheid op je af laten komen. We waren iets te vroeg en liepen een eindje mnt Hood op. Daar stond het bordje van de pct. Richard en Juul hebben hier vorig jaar een foto gemaakt en natuurlijk moest Richard van mij poseren. We liepen weer naar beneden en kwamen een enthousiaste vrijwilliger tegen die rondleidingen gaf. Om 14.00 uur mochten we aansluiten. Het was er niet zo druk, wat dagjesmensen, wat wandelaars, hotelgasten en een paar hikers die de pct deden. Rich knoopte een gesprekje aan met een man en een vrouw. Ze deden de pct vanuit het noorden. Moesten nog erg ver, we wensten ze succes. Buiten gehoorafstand zei Richard tegen me dat ze het nooit gingen halen. Veel te ver en veel te laat begonnen.

We werden naar onze tafel in het restaurant gebracht door de ober die vertelde dat er zo een stagiair kwam om het over te nemen. Hier hadden we geen probleem mee. Richard bestelde een biertje en ik kreeg de wijnkaart van de stagiair. Hij vouwde de kaart netjes voor me open en ik kreeg de hik van de prijzen. Maar ja, tegen zo’n jongen zeg je ook niet dat water oké is. Hij ging de fles halen en schonk een bodem in. Draaide het glas in het rond en gaf hem aan mij. Ik deed hetzelfde, rook er aan, draaide nog maar een keer met het glas en nipte. “Prima wijn, doet u deze maar”. Zo, de gejatte koeken van vorig jaar zijn betaald zei ik tegen Rich. We aten heerlijk van het buffet en gingen daarna buiten uitbuiken. Het was inmiddels 13.00 uur. Richard vroeg aan mij wat zullen we doen? Gaan we naar de antiekzaak of gaan we de rondleiding doen, die is pas om 14.00 uur? De keuze was snel gemaakt, we gingen naar de antiekzaak. Wachten zit niet echt in ons bloed geloof ik.

De hele terugweg heb ik liggen snurken, we waren er dus zo. De antiekzaak was een schot in de roos. Voor mij tenminste. Ik ben dol op rommelmarkten en kringloopwinkels en kon hier mijn hartje ophalen. Ik kocht vier lange antieke zilveren lepels. Die moet je wel poetsen hoor, zei Richard. Klopt en mogen ook niet in de vaatwasser. Richard kocht een boek over houten boten bouwen. Om Vijf uur ging de tent dicht en hadden we het ook wel gezien. Het is maar goed dat we met het vliegtuig zijn en dat ik hier niet in de buurt woon anders had de “oogst” er heel anders uitgezien.

Bij de cabin aten we de restjes van het brood en de kaas van gisteren en maakten een wandeling door de tuin van onze host. Wat hebben we het hier toch prima voor elkaar. Tijdens het schrijven van dit verslag kwam de kolibrie gedag zeggen. Morgen gaan we hier weer weg, maar wat hebben we het hier toch fijn gehad.

• Laurens: vanuit Scapoosse van harte proficiat met je verjaardag. We zullen morgen op jou proosten.