Traveler's motel in Cottonwood.

11-8-23

Gisteren had ik nog een motel geboekt in Redding. We wilden graag naar Dan van de Hermit’s hut. Vorig jaar had de eigenaar van dit bedrijf (Dan) Richard en Juul erg goed geholpen. Hij heeft ervoor gezorgd dat de pakketten op de juiste dagen naar het juiste adres verstuurd werden. Richard en Juul waren er van afhankelijk omdat ze anders geen eten hadden. Deze man zorgde ervoor dat ze voor een gereduceerde prijs alles op tijd binnen kregen op de juiste plek. Hier moet echt heel wat rekenwerk aan te pas gekomen zijn. Als de pakketten te vroeg aankwamen dan werden ze automatisch terug gestuurd (na 2 weken) en te laat hadden de mannen geen pakket. Daarbij had Richard ook nog materialen nodig en wat Dan niet verkocht in zijn winkel haalde hij uit zijn eigen wandeluitrusting. Alles onder het mom van we helpen een ander graag. Afgelopen winter hebben we als dank een kerstpakket met allelei Nederlandse spullen opgestuurd, inclusief klompen (pantoffels). Omdat we vergeten waren een e-mailadres toe te voegen wisten we niet of het pakket aangekomen was.

We reden al vroeg van de camping weg en namen een route door de bergen. We reden voor de laatste keer door de Redwood bossen. 2000 jaar oud, wat hebben ze al veel gezien en meegemaakt. Met hun lengte hielden deze grote woudreuzen overzicht over het bos, eeuwen lang. Daar kun je alleen maar respect voor opbrengen. De mistflarden verdwenen en we zagen nog een paar Elken bij een parkje. Heerlijk aan het herkauwen en een grote Elk zijn gewei schrapen aan een boom. De omgeving veranderde van groene bossen naar verbrande bossen. We zagen ook dat het woud zich herstelde en dat er weer groen doorheen kwam. We volgde de Trinity River die er erg aantrekkelijk uitzag. Helder water, stroomversnellingen en hier en een waterval. Het leek ons een ideale rivier om te kanoën. Wie weet voor een volgende reis. Onderweg deelden we een ontbijt bij een plaatselijk cafeetje. Dat was meer dan genoeg voor ons. De temperatuur ging gestaag omhoog, de vesten konden weer uit en de airco op volle toeren. In Redding was het behoorlijk warm, 40 graden, oef.

We reden bij Dan de parkeerplaats op en zagen hem binnen op de bank zitten met één voet omhoog. Hij herkende Richard vrijwel direct. Hij had het kerstpakket binnen gekregen maar omdat er geen emailadres bijzat kon hij ons niet bedanken. Hij had het op zijn Facebookaccount gezet in de hoop dat we het lazen. We hadden dit helaas niet gezien. Omdat hij een kerstpakket met een foto van de mannen binnen had gekregen wist hij dat ze het gehaald hadden. Hij was supertrots en blij voor ze. Hij vroeg over de PCT en wij vroegen hem over zijn been. Het ging helaas niet goed met hem. Hij was voor een kleine operatie aan zijn voet naar het ziekenhuis gegaan en had daar een lelijke infectie opgelopen. Intussen heeft hij al zeven operaties gehad en ging het nog steeds niet goed. Het alternatief is om zijn onderbeen te amputeren. Uiteraard hoopt hij dat dit niet hoeft. Zijn voet was mega dik. We bedankten hem nogmaals voor het werk wat hij voor ons gedaan had en spraken af dat we hem zouden mailen. We maakten nog een foto die wel mogen gebruiken voor ons reisblog. Laten we hopen dat deze lieve man zijn been kan behouden zo iemand wens je immers alle geluk en gezondheid van de wereld toe.

Omdat een van onze koffers het begeven had reden we naar Ross om te kijken of ze een nieuwe hadden. Eerst moesten we een rolmaat hebben om de maat op te meten. Hier hebben ze inches en wij hebben centimeters. Het was nog even zoeken naar een rolmaat met beide eenheden. Bij de Ross hadden ze prachtige exemplaren maar ook fixe prijzen. Omdat we binnenkort nog in Tahoe zijn kopen we daar de koffer. Op dinsdag krijgen we 55+ korting en dat scheelt best wel wat. Lang leve de Ross.

Ons motel heeft hele goede recensies. Meestal let ik daar niet zo op omdat het een beetje van het zelfde is. Gerund door Aziaten en een beetje la la. Voor ons prima. Op de foto stonden de eigenaren van dit motel trots naar een krantenartikel dat ze zulke goede resecties hadden gekregen. We troffen een echtpaar dat vol liefde sprak over hun motel. De eigenaar liep met me mee en deed de kamer open, zette de airco aan en liet alles zien. Duidelijk trots op zijn bedrijf, erg schattig. Hij zag dat ik de Redwood die we voor Juul gekocht hebben bij het visitorcenter binnen zette en hij vroeg ons om mee te lopen naar zijn Redwood. Ook zo klein begonnen en nu drie jaar later veel groter (50cm). Hij af advies waar we lekker konden eten. Het zijn de kleine dingen waardoor bedrijven goede recensies krijgt, een warm welkom staat toch bovenaan onze lijst. We vertelden de reden waarom we hier waren en hij gaf aan ook graag de PCT te willen lopen. Tja, en dan ben je zo een half uur verder. We gaven nog een visitekaartje van Dan af en doken de kamer in. Het was pittig warm buiten, de koelte was welkom en de douche ook.

Toen we terug kwamen van het avondeten was het al donker. Rondom het motel hadden ze feestverlichting aangebracht. Als je zou zeggen het is kerst zou ik het zo geloven. Mooi om te zien dat ze echt probeerde om er iets van te maken. Een motel is een motel, maar deze mensen verdienen zeker de 8.2. (Travelers Motel in Cottonwood).