North Shore campground, Campspot

12-8-23

Vanochtend konden we het rustig aan doen, het was maar een klein stukje rijden naar Lassen Volcanic National Park. We hadden goed internet van het motel en we spraken even met Laurens en Renée. Ons eerste doel was de FAA Radar Red Bluff CA. Deze kwamen we onderweg tegen en was een gevalletje bekijken en weer door voordat er een Amerikaanse soldaat achter ons aan zou komen.

Toen we bijna bij Lassen waren dook er 20 meter voor ons op de weg een Bald Eagle op het wegdek. Hij greep zijn prooi en weg was hij. Richard moest volop in de remmen om de vogel te ontwijken. Wat een geweldig moment was dat, je ziet ze maar zelden en dan nog voor je neus met een prooi. Wauw.

Bij de ingang van het park kochten we een nieuwe parkenpas. Het is veel geld en we gebruiken hem waarschijnlijk maar twee keer maar ze doen er zo’n goed werk voor. We liepen het Kohm Yah-man-nee visitor center binnen en spraken met een ranger. Morgen wilden we de Devils Kitchen trail gaan lopen en we wisten niet zeker of dat kon. Volgens de ranger was het wel te doen. Twee jaar geleden is hier een enorme bosbrand geweest. Aangestoken door een overspannen leraar. Nu zouden we daar natuurlijk grapjes over kunnen maken maar deze man heeft een dode op zijn geweten, heel veel dode dieren en 1300 afgebrande gebouwen. Google maar eens op Dixie fire in 2021. Richard en Juul liepen er vorig jaar drie dagen doorheen. Drie dagen door een afgefikt bos. Bij iedere stap die je zet vliegt het stof (as) omhoog. Ga je ergens zitten kan dat alleen op een zwarte boom of een geblakerde steen. Richards perspectief van dit park was dan ook niet rooskleurig. Gelukkig is niet alles verbrand maar de schade is aanzienlijk. Hele bergkammen zwart zo ver als je kunt kijken. Wij reden één dag in het park en zagen de schade en werden er stil van. Wat bezielt zo iemand om dit paradijs te verwoesten?

Fenna en ik zouden hier vorig jaar ook geweest zijn en ik had een aantal pinpoints in Maps.me gezet. We liepen de Bumpass Hell Trail. Deze trail brengt je op 2000 meter hoogte. We zaten boven de sneeuwgrens en konden sneeuwballen gooien. Eenmaal over de top gaat de trail naar beneden en kom je bij de Bumpass Hell. Het stinkt hier enorm naar rotte eieren en heeft zeker raakvlakken met Yellowstone. Het borrelt en pruttelt overal en het water ziet er uit als kwik. Na het bekijken van dit alles gingen we weer naar de auto. Zeker een mooie trail waar je twee uur mee zoet bent. Bij Old Station aten we een ijsje. Dit is een plek waar de heren vorig jaar uit de bossen kwamen om eten te kopen. Juul wilde toen de Subway lava cave bekijken. Wij hadden het vandaag gemakkelijker met de auto. In de cave was het heerlijk koel. Een zaklamp had je echt wel nodig anders kon je niets zien.

Na de cave zochten we de camping op voor de komende twee dagen. Het meisje achter de balie vroeg ons om eerst een formulier te ondertekenen dat we niet met bijlen gingen gooien. Wat jammer zeg, dat waren we nu net van plan, ha, ha. Maar wacht eens….. er stond niets over messen gooien. We gaan het maar niet op de spits drijven. Ze liet een telefoonnummer zien dat we konden bellen als de buren zich niet gedroegen. Daar houden we van, de buren eraan naaien. Gezellige boel. We kochten tokens om te douchen en kregen een kaartje mee waar onze plek was. We hadden thuis een supermooie plek uitgezocht direct aan het meer. De tentplekken hebben hier weer eens het mooiste uitzicht.

We dronken een biertje en een wijntje bij de tent en gingen naar Chester om te eten. Er was niet zoveel keuze en we kozen voor een eettent met een brouwerij. Ze gingen om 21.00 uur al dicht en we werden op de wachtlijst voor 20.15 uur gezet. We lieten het maar zo en reden verder naar een pub waar ze En goede muziek hadden En lekker eten En leuk personeel. Waarschijnlijk zijn we hier morgen weer te vinden.